Strona główna Logopeda Mowa a oddychanie

Strefa wsparcia

Z życia szkoły
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
E-DZIENNIK UONETPLUS



Współpraca międzynarodowa
Edukacyjna Wartość Dodana
Ewaluacja zewnętrzna

Mowa dziecka a oddychanie.

Drodzy Rodzice!

 

Ważnym elementem terapii logopedycznej są ćwiczenia oddechowe. Dlaczego? Ponieważ czynność mówienia jest ściśle związana z oddychaniem. Aby Państwa dziecko mogło dobrze mówić, musi wyćwiczyć prawidłowy tor oddechowy, który zapewnia właściwy rozwój aparatu artykulacyjnego. Prawidłowe oddychanie podczas spoczynku powinno odbywać się przez jamę nosową. To dzięki niej powietrze ulega ogrzaniu, częściowemu oczyszczeniu i nawilżeniu.

 

Niestety, wiele dzieci oddycha przez usta. Ten zły nawyk może mieć wiele przyczyn np.:

- przerośnięty migdałek gardłowy i/lub podniebienne,

- alergia,

- przewlekłe przeziębienia,

- nieżyt nosa,

- astma,

- skrzywiona przegroda nosowa,

- deformacje szkieletowe,

- ankyloglosja, czyli wrodzone zaburzenie rozwojowe w jamie ustnej, które polega na tym, że zbyt krótkie wędzidełko języka ogranicza jego ruchomość,

- nawyk z dzieciństwa polegający na ssaniu kciuka lub zbyt długie używanie smoczka.

 

Nieprawidłowe oddychanie przez usta znacząco wpływa na rozwój dziecka i może mieć poważne konsekwencje. Oto niektóre z nich:

- Niedostateczne dotlenienie układu nerwowego

- Zaburzenia gospodarowania powietrzem

- Powstanie i utrwalanie wady wymowy

- Infekcje górnych dróg oddechowych

- Kształtowanie się wad postawy

- Hipotonia mięśnia okrężnego warg, niewydolność warg, wiotkość mięśni policzkowych. (Wargi są stale rozchylone, górna warga często jest lekko uniesiona; wiotkość warg powoduje trudności ze sprawnym jedzeniem, problem sprawia dziecku także wydmuchanie nosa)

- Obniżone napięcie i wiotkość mięśni żwaczy, które odpowiadają za odruch żucia. (Dzieci, które oddychają przez usta szybko wykazują niechęć do intensywnej pracy żuchwy przy przeżuwaniu pokarmu).

 

Jeśli zauważą Państwo, że Wasze dziecko oddycha przez usta, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem pierwszego kontaktu, który stwierdzi przyczynę złego toru oddechowe.

Ponadto, warto wykonywać z dzieckiem w domu ćwiczenia oddechowe, które stanowią podstawę ćwiczeń wspomagających mowę i są bardzo ważnym elementem terapii logopedycznej, ponieważ  poprawiają wydolność oddechową, sprzyjają wydłużaniu fazy wydechowej, a to bezpośrednio wpływa na poprawę jakości mowy. Dzięki nim, dzieci uczą się odróżnić fazę wdechu i wydechu, dostosować długość wydechu do czasu trwania wypowiedzi oraz zsynchronizować pauzy oddechowe z treścią wypowiedzi.

 

Oto kilka pomysłów na zabawy oddechowe:

1. Dmuchanie baniek mydlanych.


2. Zabawy ze słomką – przyciąganie słomką wyciętych elementów, przytrzymywanie ich przez chwilę i nakładanie na schemat (kropki na biedronkę lub muchomora, rybki do morza, płatki na kwiatek itp. Można również przenosić za pomocą słomki kawałki papieru do miseczki)


3. Piórka – kładziemy piórko na dłoni i zdmuchujemy je tak, by poleciało jak najwyżej.


4. Wywoływanie burzy – dmuchanie przez słomkę do kubka z wodą.


5. Nadmuchiwanie balonów.


6. Dmuchanie na płomień świecy tak, aby płomień poruszał się, ale nie zgasł (stopniowo zwiększamy odległość).


7. Wyścigi łódek - dmuchanie na papierowe łódki lub styropianowe zabawki na powierzchni wody.


8. Dmuchanie na kulki z waty, skrawki papieru, piłeczki pingpongowe.


9. Liczenie do dziesięciu na jednym wydechu.


10. Pająk i muchy – trzymamy na końcu stolika kawałek materiału, kapelusz lub inny pojemnik, który może stać się „pajęczyną”. Układamy przed dzieckiem małe waciki, czyli „muszki”. Zadaniem dziecka jest dmuchanie na „muszkę”, tak aby wpadła w „pajęczynę”.


11. Huśtanie ulubionej zabawki - dziecko leży na podłodze, ma zabawkę ułożoną na brzuchu. Huśta ją przy pomocy oddechu. Powietrze nabiera nosem, a wypuszcza ustami. Aby zabawka nie spadła, oddech musi być wolny i równy.


12. Dmuchanie nosem na lekkie przedmioty.


Miłej zabawy !!